سرویس سیاست مشرق - پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا- ۳ نوامبر ۲۰۲۰(۱۳ آبان ۹۹) برگزار می شود. در حال حاضر «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات، جدی ترین رقیب «دونالد ترامپ» رئیس جمهور فعلی-کاندیدای جمهوری خواه- است. بایدن معاون «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا است.

در روزهای گذشته، حزب دموکرات آمریکا سیاست‌های خود را در قالب سندی ۸۰ صفحه‌ای منتشر کرد. همزمان با انتشار این سند، روزنامه های اصلاح طلب در اقدامی مسبوق به سابقه به تعریف و تمجید از نامزد دموکرات ها پرداخته و رسما به ستاد انتخاباتی دموکرات های آمریکایی بدل شدند.

در همین رابطه روزنامه سازندگی - متعلق به حزب اصلاح طلب کارگزاران سازندگی به دبیرکلی «غلامحسین کرباسچی» - در شماره ۵ مرداد در گزارشی با عنوان «بازگشت به برجام، عبور از براندازی؛ حزب دموکرات آمریکا وعده داد در صورت پیروزی جوبایدن رخ دهد» نوشت: «در سند ۸۰ صفحه ای مانیفست انتخاباتی دموکرات ها که توسط هیاتی ۱۵ نفره از یاران بایدن و سندرز تهیه شده است، لیبرال های آمریکایی تعهد کرده اند به برجام بازگردند و از براندازی جمهوری اسلامی ایران دست بردارند».

رویای ایرانی آبان ۹۹!

مجله اصلاح طلب امید جوان نیز در شماره ۵ مرداد تصویر جو بایدن را در جلد مجله منتشر کرد و نوشت: «رویای ایرانیِ آبان ۹۹؛ شکست ترامپ، تبریک تلفنی روحانی به بایدن، کاهش قیمت دلار، احیای برجام».

این نشریه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «چشم امید به پیروزی بایدن نیست، به شکست ترامپ است. صحبت از دیو و دلبر نیست؛ اما خروج ترامپ از کاخ سفید و احیای برجام می تواند بر اقتصاد ایران و بازگشت امید تاثیر گذارد، ولو ترامپ زمین سیاست را مین گذاری کرده باشد».

یک سوال؛ آیا نظر بایدن با نظر ترامپ درباره برجام متفاوت است!؟ حزب دموکرات آمریکا در روزهای گذشته سندی ۸۰ صفحه ای درباره سیاست هایش منتشر کرد. بخشی از این سند به موضوع ایران اختصاص دارد.

در بخش مرتبط با ایران آمده است: «ما معتقدیم برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) بهترین روش برای قطع تمامی مسیرهای حرکت ایران به سمت سلاح هسته‌ای، به نحو قابل راستی‌آزمایی است. خروج یکجانبه آمریکا از برجام ما را از متحدانمان جدا و راه را برای از سرگیری حرکت ایران به سمت قابلیت ساخت سلاح هسته‌ای باز کرد.  به همین دلیل است که بازگشت به پایبندی دوجانبه به این توافق تا این حد اضطراری است. توافق هسته‌ای همیشه قرار بوده آغاز دیپلماسی ما با ایران باشد نه پایان آن. دموکرات‌ها از تلاش‌های جامع دیپلماتیک برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران و پرداختن به سایر فعالیت‌های تهدیدکننده این کشور اعم از ستیزه‌جویی منطقه‌ای، موشک‌های بالیستیک و سرکوبگری‌ داخلی حمایت می‌کنند».

برجامِ ناقص، همصدایی ترامپ و بایدن

دموکرات ها در این سند تصریح کرده اند که در صورت پیروزی در انتخابات به صورت مشروط به برجام بازخواهند گشت و شرط بازگشت این است که ایران محدودیت های برجامی را به صورت دائمی بپذیرد و مذاکرات حول صنعت موشکی و توان منطقه ای را نیز کلید بزند.

پیش از این ترامپ بارها مدعی شده بود که برجام ناقص است و دولت وی به شرطی به توافق بازمیگردد که محدودیت های برجام دائمی شده و مسئله توان موشکی و قدرت منطقه ای ایران نیز به توافق ضمیمه شود.

نکته مهم اینجاست که جو بایدن، معاون باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکاست. این در حالی است که دولت اوباما به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی در برجام ندارد.

در دوره اوباما قانون محدودیت ویزا توسط رئیس جمهور آمریکا تصویب شد. مقامات ارشد دولت روحانی در واکنش، این اقدام را نقض فاحش برجام نامیدند.

ترامپ و اوباما، دو روی یک سکه

ترامپ و اوباما رفتاری کاملا مشابه با برجام داشتند. هر دو، قانون وضعیت اضطراری علیه ایران را تمدید کردند. هر دو، قوانین مرتبط با محدودیت ویزا و سخت گیری در مهاجرت و سفر را تصویب و گسترش دادند، هر دو قانون های گسترده تحریمی(آیسا و کاتسا ۲۰۱۷) را علیه مردم ایران تصویب کردند، هم اوبا و هم ترامپ در روند همکاری بانک های اروپایی با ایران سنگ اندازی کردند، هر دو رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه آمریکا اموال مردم ایران را بلوکه کردند.

ساختار جاکمیتی آمریکا- جمهوری خواهان و دموکرات ها- نقشه مشترکی را علیه ایران دنبال می کنند. هدف اصلی، خالی کردن دست ایران از مولفه های قدرت ساز است. برای همین «جان کری» وزیر خارجه دولت اوباما-دی ماه ۹۵- در یادداشتی که به مناسبت نزدیک شدن به روزهای پایانی حضور در کابینه آمریکا نوشته بود، تاکید کرد: «مذاکرات با تهران برای عقب نشاندن ایران از توان هسته‌ای، به نتیجه رسید و حالا دولت بعدی آمریکا باید ضمن ادامه اعمال فشار بر ایرانی‌ها، برای عقب نشاندن برنامه موشکی ایران تلاش کند».

چندی پیش «عباس عبدی»  از فعالین اصلاح طلب در مطلبی اذعان کرد: «به نظر بنده حتی اگر ترامپ هم نمی‌آمد و کلینتون انتخاب می‌شد، باز هم در اجرای برجام دچار مشکل و حتی مشکلات بدتری می‌شدیم».

همچنین  «احمد زیدآبادی» از فعالین اصلاح طلب چندی پیش گفته بود: «به نظر من اگر خانم کلینتون نیز در آمریکا به قدرت می‌رسید سرنوشت برجام مانند امروز بود و هیچ تفاوتی بین ترامپ و کلینتون در این زمینه وجود ندارد».

اروپا نیز در این پروسه، همصدا و همراه با دموکرات ها و جمهوری خواهان آمریکایی است. به همین خاطر بود که «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه-  مهر ۹۷-  در مصاحبه با فرانس ۲۴ گفت: «احاطه کردن ایران با یک سیاست الزام‌آور، همان چیزی است که من همواره بر آن تأکید دارم. برای من راهبرد با ایران بر چهار مبنا است؛ حفظ توافق هسته‌ای، توان مدیریت فعالیت هسته‌ای ایران پس از سال ۲۰۲۵ (دائمی کردن محدودیت‌های برجامی)، کنترل فعالیت موشک‌های بالستیکی ایران و توان مقابله با نفوذ ایران در منطقه. من هیچ‌گاه دربرابر ایران ساده‌لوح و زودباور نبودم اختلاف‌نظر ما با آمریکا بر سر شیوه رفتاری ماست».

«باراک اوباما» رئیس‌جمهور سابق آمریکا نیز- فروردین ۹۵- در کنفرانس خبری نشست امنیت هسته‌ای در واشنگتن با اشاره به اینکه روح برجام تغییر رفتار ایران است مدعی شد: «شرط برخورداری ایران از امتیازات اقتصادی، کنار گذاشتن توانایی موشکی و متوقف کردن اقدامات منطقه‌ای است».

رهبر معظم انقلاب- ۳ خرداد ۹۵- در دانشگاه افسری امام حسین(ع) فرمودند: «آنچه استکبار را از جمهوری اسلامی بشدّت غضبناک میکند، مسلمان بودن مردم ایران نیست؛ آن، عبارت است از اینکه مردم به‌خاطر این مسلمان بودن، حاضر نیستند زیر بار استکبار بروند؛ حاضر نیستند تبعیّت کنند؛ این است که دشمن را غضبناک میکند. سعی میکنند این را زیر پوشش‌هایی بپوشانند امّا واقعیّت قضیّه این است. مسئله‌ی هسته‌ای بهانه بود، حتّی مسئله‌ی موشکها -این قضیّه‌ی موشکها که راه انداخته‌اند، «موشک، موشک» که البتّه هیچ فایده‌ای هم ندارد و هیچ غلطی هم نمیتوانند بکنند- بهانه است؛ مسئله‌ی حقوق بشر، مسائل گوناگون دیگر، همه بهانه است. مسئله، عدم تبعیّت است».

ایشان در ادامه تاکید کردند: «این جهاد بزرگ است، جهاد کبیر است...این به‌معنای قطع رابطه‌ی با دنیا نیست؛ بعضی‌ها برای اینکه این سیاست الهی را بکوبند، بدروغ میگویند «انقلابیّون میگویند با دنیا قطع رابطه کنید»؛ نه، ما قائل به قطع رابطه‌ی با دنیا نیستیم، قائل به حصار کشیدن دُور کشور هم نیستیم؛ رفت‌وآمد بکنند، رابطه داشته باشند، مبادله بکنند، دادوستد بکنند، امّا هویّت و شخصیّت اصلی خودشان را از یاد نبرند؛ این حرف ما است. مثل نماینده‌ی نظام اسلامی حرکت بکنند، مثل نماینده‌ی نظام اسلامی سخن بگویند. با همه، با هرجا که مصلحت کشور اقتضا میکند، قرارداد ببندید، امّا مثل نماینده‌ی ایران اسلامی و نماینده‌ی اسلام پشت میز قرارداد بنشینید. همه هوشمندانه حرکت کنند؛ این جهاد هوشمندی لازم دارد، این جهاد اخلاص لازم دارد».

ستاد انتخاباتی دموکرات ها!

متاسفانه علیرغم همصدایی آشکار دموکرات ها و جمهوری خواهان آمریکایی، طیف غربگرا به ستاد انتخاباتی دموکرات ها بدل شده اند. این رفتار مسبوق به سابقه است. اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا نیز با شور و شعف بسیار از هیلاری کلینتون-نامزد دموکرات‌ها- حمایت می‌کردند. کار به جایی رسید که یک روزنامه اصلاح طلب از هول حلیم به داخل دیگ افتاد و در یک گاف رسانه‌ای، پیروزی هیلاری کلینتون را به عنوان تیتر اصلی خود کار کرد!

این در حالی است که جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها با همه اختلافات ریز و درشت در مسائل مختلف، وقتی پای مسئله منافع ملی و کلان - که در اینجا دشمنی با ایران است- به میان می‌آید، همه اختلاف‌ها را کنار گذاشته و وحدت کلمه را البته در راه باطل، به نمایش می‌گذارند.

مقایسه تعداد موافقین و مخالفین طرح‌های ضدایرانی در مجالس آمریکا نشان می‌دهد که جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در هر مسئله‌ای اختلاف داشته باشند، در دشمنی با جمهوری اسلامی ایران هیچ اختلاف‌نظری با هم ندارند.

برای نمونه می توان به تصویب تحریم S۷۲۲ (مادر تحریم‌ها و یا همان سیاه‌چاله تحریم) در مجلس نمایندگان آمریکا- مرداد ۹۶- اشاره کرد. این تحریم با ۴۱۹ رأی موافق و ۳ رأی مخالف (که هر ۳ نفر هم جمهوری‌خواه بودند)، تصویب شد.

طیف غربگرا در پی آن است تا با جازدن ترامپ به عنوان یک استثناء در ساختار حاکمیتی آمریکا، استکبارستیزی را به ترامپ ستیزی تقلیل دهد. این در حالی است که آمریکا از آغاز پیروزی انقلاب تاکنون ۳۵ بار ایران را تحریم کرده است که ۲۴ مورد در زمان دموکرات‌ها و ۱۱ بار در زمان جمهوری‌خواهان بوده است. اوباما با ۱۱ تحریم، رکورددار تحریم علیه ایران است که در واقع شدیدترین تحریم‌های تاریخ علیه یک کشور بوده است.

آقای روحانی در سال ۸۳ در کسوت دبیر شورای عالی امنیت ملی در حاشیه نشست خبری با رسانه ها گفته بود: «ایران از دموکرات‌ها زیان بیشتری دیده است... ما ترجیح نمی‌دهیم دموکرات‌ها برنده شوند. آنها به طور تاریخی بیش از جمهوری‌خواهان به ایران صدمه زده‌اند».

نکته قابل توجه اینجاست که این روزها جریان غربگرا آرزو می کند که رکوردداران تحریم مردم ایران در آمریکا به قدرت برسند.